Dagblad De Limburger: “Ospels taxibedrijf doorstaat lastige coronatijd: ‘We zitten in de hoek waar de klappen vallen’.”
Personenvervoerbedrijven hebben moeilijke jaren achter de rug door corona: opdrachten vielen weg en sommige chauffeurs moesten vertrekken. Hoe doorstond Personenvervoer Geerets De Leeuw in Ospel de ongekende pandemie?
Mark Goorman van Personenvervoer Geerets De Leeuw kreeg ’s ochtends vroeg een telefoontje van een moeder van een kind dat door een chauffeur naar school moest worden gebracht. Er was discussie over het al dan niet verplicht moeten tonen van elkaars testuitslag. „We hebben het opgelost, maar ik moet op zo’n moment wel even zuchten”, zegt de operationeel manager van personenvervoer-onderneming Geerets De Leeuw in Ospel.
Met 250 chauffeurs op de weg is er altijd wel wat, vooral nu de omikronvariant van het coronavirus heel veel mensen besmet en een nog grotere groep dwingt tot quarantaine. Personenvervoerder Geerets De Leeuw kan echter niet anders dan rijden, zegt P&O-manager Marjon van Gestel-van de Weijer. Het bedrijf heeft in voornamelijk Noord- en Midden-Limburg keiharde contracten met bijvoorbeeld Omnibuzz en Transvision, (55 procent van de omzet), speciaal onderwijs (30 procent) zorgverzekeraars (10 procent) en particulier vervoer (5 procent). Een kankerpatiënt moet voor bestraling naar het ziekenhuis, een kind moet naar school en een mevrouw heeft recht op een reis haar zus in Weert.
„Er is gelukkig nooit ‘nee’ verkocht.” De oplossingen waren: meer uren draaien door de chauffeurs en werk uitbesteden aan onderaannemers. Het overlijden in september vorig jaar op 62-jarige leeftijd van de uitermate bevlogen, eigenzinnige en ambitieuze directeur John Geerets maakte het niet gemakkelijker. „We zitten in de hoek waar de klappen vallen en zaten dan ook wel eens met de handen in het haar”
Natuurlijk werd er hier en daar behoorlijk gemopperd, door chauffeurs van wie erg veel flexibiliteit en loyaliteit werd gevraagd om de roosters rond te krijgen. En door klanten, omdat het niet altijd lukte precies op tijd te vertrekken of aan te komen.
Wrang is dat de Ospelse vervoerder in het begin van de pandemie chauffeurs in de zogeheten flexibele schil heeft moeten laten vertrekken omdat er voor hen geen werk meer was. Werden normaal op een dag zo’n 2000 ritten gereden, door de coronacrisis daalde dat aantal tot 125. Marjon van Gestel-van de Weijer: „We wisten dat we in de problemen zouden gaan komen als het weer aan zou trekken, maar konden niet anders. We hebben later weer contact gezocht met de vertrokken chauffeurs, echter een groot deel had al wat anders gevonden en kwam niet meer terug.”
Spannend
De concurrentie in de personenvervoer wereld is immens. Om de zoveel jaren worden opdrachten aanbesteed door de gemeenten, zorgverzekeraars en andere opdrachtgevers. Het is altijd spannend als het weer tijd is voor een aanbesteding. „Als je al een contract hebt, kun je het alleen maar verliezen”, zegt de operationeel manager. Dan komt het hard aan als een opdrachtgever waar je al 25 jaar als betrouwbare partner voor hebt mogen rijden, voor een klein verschil bij een nieuwe aanbesteding toch kiest voor een ander. „Die concurrent zat flink onder onze prijs. En wij hielden er al niet veel aan over, kun je nagaan hoe moordend de concurrentie in onze wereld is”, zegt Goorman.
Geerets De Leeuw heeft de moeilijke coronatijd doorstaan, sinds de dood van John Geerets met Jan Janssen uit Swolgen als interim-directeur. De coronasteun van de overheid zorgde „enigszins voor compensatie”. Dat 95 procent van het werk van de grote vervoersbedrijven in opdracht is van de overheid, scheelt een slok op een borrel. Goorman: „De opdrachtgevers hebben meegedacht.” Met die weggelopen opdrachtgever uit Weert, is het uiteindelijk ook goed gekomen. „Die is terug.”
Meer artikelen
Maak jij vervoer voor iedereen mogelijk?
Wil jij bijdragen aan de reis van mensen voor wie zelfstandig reizen geen vanzelfsprekendheid is? Voor wie ‘van A naar B’ afhankelijkheid of een uitdaging betekent?
Bekijk onze vacatures en solliciteer vandaag nog!
